به اينستاگرام مركز ما بپيونديد.
تکامل سیستم شنوایی در جنین و نوزاد انسان با توالی خاصی صورت می‌گیرد قسمت های آناتومی و ساختاری این سیستم زودتر رشد می‌کنند .قسمت های ساختاری حلزون در گوش میانی در ۱۵ هفتگی بارداری کاملا شکل گرفته است ولی قسمت های عملکردی این سیستم در ۲۰ هفتگی تکامل پیدا می‌کند. تکامل سیستم های لامسه ای، حرکتی، حس عمقی و بویایی از لحاظ ساختاری و عملکردی معمولاً تا قبل از ۲۰ هفتگی بارداری صورت می پذیرد. عملکرد سیستم شنوایی معمولا در حدود هفته ۲۵ تا ۲۹ بارداری زمانی که سلولهای گانگلیون هسته های مارپیچی در حلزون، سلول های مویی داخلی را به ساقه مغز و قشر شنوایی در لوب تمپورال ارتباط می دهند آغاز می شود. زودترین شواهد از پاسخ های برانگیخته شنوایی در ۱۶ هفتگی از بارداری گزارش شده است. در این سن، سلولهای گانگلیون در حلزون به هسته های ساقه مغزکه پاسخ فیزیولوژیک ایجاد می کند اتصال یافته است. در سن ۲۵ تا ۲۶ هفتگی بارداری دریافت یک صدای بلند توسط جنین در شکم مادر می تواند باعث ایجاد تغییر در عملکرد خودکار بدن شود. جنین در شکم مادر از هفته ۳۲بارداری قادر به یادگیری صدای مادر، موسیقی و صدای معمول در محیط می باشد.
عوامل محیطی تاثیر واضحی بر تکامل سیستم شنوایی برای جنین در شکم مادر یا نوزاد در ان آی سیو دارند.
در شکم مادر: از تمامی نویزهای فرکانس پایین شدید به ویژه پس از هفته بیست تا بیست دو بارداری باید اجتناب شود. جنین در شکم مادر پس از هفته ۲۸ و ۲۹ نیازمند قرارگیری در معرض صدای مادر، صدای افراد دیگر، موسیقی و اصوات معنی دار در محیط می باشد. نویز زمینه باید کمتر از ۵۰ دسی بل بخصوص در فرکانس‌های پایین به منظور افزایش تمایز گفتار موسیقی توسط جنین نگه داشته شود.
در ان ای اسیو: نویز زمینه در این قسمت هم باید در سطح کمتر از ۵۰ دسی بل حفظ شود. این امر باعث می شود فضایی برای نوزاد ایجاد شود تا بتواند در آن صدای مادر، موسیقی و اصوات معنی‌دار را شنیده و یاد بگیرد.
با توجه به اهمیت یادگیری صوتی از دوران جنینی و همچنین در ان آی سیو والدین باید آموزش‌های کافی در این زمینه دریافت کنند. علاوه بر این محیط صوتی نوزاد نارس و کامل ، عامل مهمی در یادگیری زبان گفتار و موسیقی می باشد. ارتعاشات غیرعادی یا اصوات فرکانس پایین با شدت بالا می تواند تکامل شنوایی یک نوزاد را تحت تاثیر قرار دهند.
