به اينستاگرام مركز ما بپيونديد.
شنیدن ما از طریق مجموعه ایی از مراحل پیچیده ای که امواج صدای موجود در هوا را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند،امکان پذیر می شود. این سیگنال ها توسط عصب سیستم شنیداری ما به مغز منتقل می شود.
- امواج صوتی وارد گوش خارجی می شوند و از درون مجرای باریکی به نام کانال گوش که به پرده ی گوش منتهی می شود، عبور می کنند.
- پرده ی گوش توسط امواج صوتی ورودی به لرزش در می آید و این ارتعاشات را به سه استخوانچه ریز گوش میانی ارسال می کند. این استخوانچه ها چکشی ،سندانی و رکابی نام دارند.
- استخوانچه های گوش میانی ارتعاشات صدا را تقویت می کنند یا افزایش می دهند و آن ها را به حلزون گوش، که ساختاری حلزونی شکل و پر از مایع واقع شده در گوش داخلی است می فرستند. بخشی الاستیک مانند از ابتدا تا انتهای حلزون گوش وجود دارد که آن را به قسمت بالا و پایین تقسیم می کند. به این لایه غشای پایه گفته می شود. زیرا به عنوان پایه ای که ساختارهای شنیداری کلیدی روی آن قرار دارد عمل می کند.
- هنگامی که ارتعاشات موجب ایجاد موج در مایع داخلی حلزون شوند، یک موج مسافر در امتداد غشای پایه ایجاد می شود. سلول های مویی- سلول های حسی که روی غشای پایه قرار دارند- سوار بر این موج می شوند. سلول های مویی واقع در نزدیکی انتهای پهن حلزون گوش، صداهای زیر تر همچون صدای گریه نوزاد را کشف می کنند. قسمت های نزدیک تر به مرکز حلزون صداهای بم تر همانند پارس یک سگ بزرگ را کشف می کنند .
- هنگامیکه سلول های مویی به سمت بالا و پایین حرکت می کنند، زائده های میکروسکوپی مو مانند (معروف به استریوسیلیا) که در بالای سلول های مویی قرار می گیرند، با قرارگیری در برابر نیروی ایجاد شده توسط موج مسافر خم می شوند. این خم شدن باعث می شود که منافذ کانال های نوک استریوسیلیا باز شوند. زمانی که این اتفاق می افتد مواد شیمیایی وارد سلول ها می شوند و یک سیگنال الکتریکی ایجاد می کنند.
- عصب شنوایی این سیگنال الکتریکی را به مغز منتقل می کند و آن را به صدایی تبدیل می کند که ما آن را می شناسیم و می فهمیم.
