سرگیجه و کم خونی

 
کم خونی یک اختلال خونی شایع است که بیش از 1.6 میلیارد نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که تعداد گلبول‌های قرمز سالمی که اکسیژن را در بدن حمل می‌کنند به سطح غیرطبیعی کاهش می‌یابد، یا سلول‌ها حاوی هموگلوبین کافی وجود نداشته باشد .

کودکان، زنان مبتلا به منوراژی (خونریزی شدید قاعدگی) و زنان باردار ،کسانی هستند که بیشتر مستعد ابتلا به کم خونی هستند. افرادی که از بیماری های مزمن مانند زخم معده رنج می برند یا افرادی که اخیرا تحت عمل جراحی قرار گرفته اند نیز ممکن است دچار کم خونی شوند.

کم خونی فقر آهن می تواند علائمی ایجاد کند که عبارتند از:

خستگی،ضعف،گیجی،سردرد،حساسیت به دما،دست و پاهای سرد،تنگی نفس،درد قفسه سینه،مشکل در تمرکز،تپش قلب، سندرم پای بی قرار، هوس مصرف مواد غیرخوراکی مانند یخ یا خاک

همچنین چندین نشانه فیزیکی کمبود آهن وجود دارد که باید به آنها توجه کرد، مانند:

ناخن های شکننده، ترک در کناره های دهان، ریزش مو، التهاب زبان ،پوست رنگ پریده یا زرد غیر طبیعی، ضربان قلب یا تنفس نامنظم

برای کمبود آهن خفیف یا متوسط، ممکن است فرد علائم قابل توجهی را تجربه نکند.سرگیجه ناشی از کم‌خونی هم می‌تواند مداوم باشد ،اما در بسیاری از مواقع با سرگیجه های موقت خود را نشان می‌دهد. در مواقعی که فرد به سرگیجه‌های مداوم مبتلا می‌شود، نشانه کم‌خونی مزمن است. کمبود آهن، جذب نشدن آهن (به دلیل کمبود اسید فولیک و ویتامین C) و مواد مغذی در بدن باعث کم خونی می‌شود.

چندین دلیل بالقوه برای کمبود آهن وجود دارد، از جمله موارد زیر:

رژیم غذایی و سوء جذب آهن (برخی از شرایط پزشکی و داروها ممکن است )

شرایطی که می تواند باعث مشکلاتی در جذب آهن شود عبارتند از:

• شرایط روده ای و گوارشی، مانند بیماری التهابی روده
• جراحی دستگاه گوارش، مانند جراحی بای پس معده
• جهش های ژنتیکی نادر

سایر شرایطی که ممکن است باعث کمبود آهن شود عبارتند از:

• نارسایی کلیه
• نارسایی احتقانی قلب
• چاقی

پزشکان برای تشخیص کم خونی یا آنمی آزمایش خون را تجویز می‌کنند. مصرف مکمل‌های دارویی و در پیش گرفتن رژیم غذایی به درمان سرگیجه ناشی از بیماری کم‌خونی کمک می‌کند.

علائم رایج کم خونی:

• مشکلات تنفسی
• گیجی
• و سردرد است

وقتی سالم هستید، اکسیژن فراوان به قلب، ماهیچه ها و اندام ها منتقل می شود. با کم خونی، ریه ها بیش از حد فعالیت می کنند تا اکسیژن بیشتری وارد بدن کنند و باعث مشکلات تنفسی می شوند و حتی فعالیت های کوچک می تواند باعث تنگی نفس یا غش شود.

وقتی میزان آهن و موادمغذی کم می‌شود، گلبول‌های قرمز حاوی هموگلوبین هم کاهش می‌یابند. هموگلوبین مسئولیت حمل و رساندن اکسیژن به سایر اعضا و بافت‌های بدن را بر عهده دارد. مسلم است که با کاهش اکسیژن به مغز، فرد دچار سرگیجه می‌شود. سطوح پایین هموگلوبین از رسیدن اکسیژن کافی به مغز جلوگیری می کند. رگ های خونی متورم می شوند، فشار خون کاهش می یابد و می تواند منجر به خستگی سردرد، مشکلات عصبی و گیجی (سبکی سر) شود. سرگیجه عمدتا زمانی اتفاق می افتد که از حالت نشسته یا استراحت بلند می شوید. انواع دیگر سرگیجه که به آن سرگیجه های واقعی می گویند و با احساس چرخش و دوران در محیط اطراف فرد یا خود فرد همراه است، می تواند در اثر اختلالات دیگری مثل درگیری گوش داخلی باشند. در صورت تجربه ی این نوع سرگیجه ها بهتر است از متخصص مشاوره بگیرید.