عفونت گوش میانی شایع ترین بیماری دوران کودکی و یکی از اصلی ترین علل مراجعه خانواده به پزشک است بیشترین میزان مراجعه مربوط به کودکان زیر دو سال است. پس از آن جایی که این بیماری معمولاً در سنین پایین رخ میدهد بنابراین والدین اولین کسانی هستند که از وجود آن نگران میشوند. بیشترین دوره ابتلا به اوتیت قبل از دو سالگی و پس از آن با رشد کودک شیوع کاهش می یابد.
علت شیوع بیشتر در کودکان این است که مهمترین عامل ابتلا به عفونت گوش میانی اختلال در عملکرد شیپور استاش است و چون در کودکان شیپور استاش کوتاهتر و افقی تر است احتمال ورود میکروب و در نهایت ابتلا به عفونت بیشتر است و با افزایش سن چون شیپور استاش زاویه ۴۵ درجه پیدا می کند شیوع آن کاهش می یابد.
علائم عفونت گوش میانی شامل درد گوش، بی قراری، تب ، کشیدن گوش و کم شنوایی است که غالباً این کم شنوایی با برطرف شدن ترشح به حالت هنجار برمیگردد.
بنابراین در صورت وجود هرگونه علائمی مبنی بر وجود این بیماری در کودکتان به پزشک اطفال کودک و یا پزشک گوش و حلق و بینی مراجعه کنید و اقدامات درمانی مناسب را هرچه سریعتر آغاز کنید.
اما مواردی هم وجود دارد که بیماری مزمن است و کودک به صورت مکرر و در بازه های زمانی طولانی دچار اوتیت و به تبع آن کاهش شنوایی میشود بنابراین انجام تست های شنوایی دورهای برای این کودکان خصوصاً در فصول پاییز و زمستان یکی از ملزومات پروسه درمان است.
چون کودکان مبتلا به اوتیسم در دوره طلایی زبان آموزی هستند و هیچ محرکی را حتی برای کوتاه مدت نباید از دست بدهند بنابراین طبق تحقیقات موجود بهتر است تا درمان و مدیریت کامل عفونت به طور دورهای از سمعک استفاده کند.