طبق تحقیقات انجام شده حدود ۶۵ درصد جمعیت بزرگسالان بالای ۶۰ سال درجاتی از کم شنوایی را تجربه میکند. وجود کم شنوایی در بزرگسالان علائم ثانویه دیگری هم مثل اضطراب، افسردگی ،عدم تعادل ،افزایش ریسک ابتلا به آلزایمر و کاهش مهارت های شناختی در پی دارد.
مداخله زودهنگام و مناسب می تواند بسیاری از این اثرات مخرب را کاهش دهد و به راحتی با یک مداخله درست میتوان کیفیت زندگی بزرگسالان را افزایش داد. قدم اول برای شناسایی و انجام اقدامات به موقع و مناسب غربالگری شنوایی در بزرگسالان است. پروتکل های مختلفی برای غربالگری شنوایی بزرگسالان ثبت شده است ولی به طور کلی افراد بزرگسالی که دارای بیماریهای زمینهای مثل کم شنوایی ارثی، دیابت و مشکلات شناختی هستند باید ارزیابی های شنوایی دوره خود را جدی بگیرند.
افراد بالای ۵۰ سال بایدتا سن ۶۵ سالگی هر پنج سال مورد ارزیابی شنوایی قرار بگیرد و بعد از ۶۵ سالگی سن غربالگری به یک تا سه سال کاهش پیدا میکند.
به طور خلاصه اگر هر نشانه دال بر وجود کم شنوایی مثل تماشای تلویزیون با صدای بلند و کاهش درک گفتار در خود احساس می کنید ارزیابی شنوایی را جدی بگیرید.