وسایل کمک شنوایی برای کودکان کم شنوا

 
انواع مختلفی از وسایل کمک شنوایی برای کودکان وجود دارد و ادیولوژیست ممکن است انواع مختلفی از این وسایل را بر حسب سن کودک ، درجه کم شنوایی، فاکتورهای فیزیکی و حتی شکل گوش کودک شما تجویز کند. اگر اقدامات درمانی و جراحی نتواند کم شنوایی کودک را بهبود بخشد در این صورت سمعک و وسایل کمک شنوایی گزینه مناسبی برای کودک شما خواهند بود.

وسایل کمک شنوایی توانایی کودک را برای برقراری ارتباط با خانواده و دوستان افزایش می دهد. او را قادر می سازد که واضح صحبت کند و صحبت های معلمش را متوجه شود. هدف استفاده از اینگونه وسایل این است که از هرگونه تاخیر در گفتار و زبان کودک جلوگیری شود و ارتباط کودک را بهبود بخشد و ریسک مشکلات تحصیلی را برای او به حداقل برساند.

بسیاری از سمعک ها قادر هستند که به صورت مستقیم به گوشی های هوشمند و وسایل بلوتوثی دیگر متصل شوند که این اجازه را به آنها می دهد که از این طریق به موسیقی گوش دهند، تلویزیون ببینند یا با تلفن

صحبت کنند.

انواع وسایل کم شنوایی موجود برای کودکان عبارتند از:

سمعک های پشت گوشی (BTE):

یکی از رایج ترین سمعک های مورد استفاده برای نوزادان و کودکان سمعک های پشت گوشی است. این سمعک ها با استفاده از یک شلنگ و قالب گوش که از گوش کودک گرفته می شود داخل گوش او قرار می گیرد. با گذشت زمان و افزایش سن کودک و همچنین رشد گوش کودک لازم است که مجددا قالب گوش جدید ساخته شود. اگر قالب گیری های مناسب و در زمان های درست از کودک انجام نشود موجب می شود که سمعک درست در گوش کودک قرار نگیرد و سمعک شروع به سوت زدن بکند.

سمعک های پشت گوشی نامرئی (RIE):

این سمعک ها تقریبا مشابه سمعک های BTE هستند با این اختلاف که در این سمعک ها رسیور یا همان بلندگوی سمعک در داخل کانال گوش قرار می گیرد. در این سمعک ها هم همچنان قالب گوش مناسب از کودک گرفته می شود و در داخل گوش قرار می گیرد. به دلیل جایگاه رسیور این سمعک سایز نسبتا کوچک تری نسبت به سمعک های BTE دارد. سمعک های RIE معمولا برای هر کودک و با هر کانال گوشی تجویز نمی شوند، خصوصا برای کودکانی که کم شنوایی شدیدی تا عمیق دارند.

سمعک های داخل گوشی (ITE):

سمعک های داخل گوشی، سمعک های کوچکی هستند که کاملا شکل قالب گوش ساخته شده و داخل گوش قرار می گیرند. از آنجایی که کودکان سریع رشد می کنند و با رشد کودک شکل کانال گوش هم تغییر می کند بنابراین سمعک های داخل گوشی برای کودکان زیر 12سال توصیه نمی شود و بعد از رشد کامل کانال گوش کودک و میزان افت کودک اگر ادیولوژیست تصمیم بگیرد می تواند اینگونه سمعک ها را تجویز کند.

سمعک های استخوانی:

سمعک های استخوانی در واقع اصوات رابه صورت ارتعاشاتی از طریق استخوان جمجمه، مستقیما به گوش داخلی می فرستند و گوش خارجی و گوش میانی را دور می زنند. اینگونه سمعک ها معمولا برای کودکانی تجویز می شوند که از سمعک های مرسوم بهره کافی را نمی برند. سمعک های استخوانی به دو صورت مورد استفاده قرار می گیرند: نوع اول اینگونه است که سمعک با استفاده از یک هدبند پشت گوش قرار می گیرد. نوع دوم از این سمعک ها را اصطلاحا سمعک های استخوانی کاشتنی می گوئیم. در این نوع یک پردازنده داخلی وجود دارد که با عمل جراحی در داخل جمجمه قرار میگیرد و پردازنده خارجی در پشت گوش قرار می گیرد.

سمعک های CROS :

سمعک های CROS برای کودکانی تجویز می شوند که دارای یک افت شدید در یک گوش و شنوایی طبیعی یا نزدیک به طبیعی در گوش مقابل هستند. سمعک های CROS دو قسمت دارند: یک قسمت شامل میکروفونی است که اصوات و صداها را از گوش دارای افت جمع آوری میکند و قسمت بعدی سمعکی است که این اصوات را از گوش دارای افت میگیرد و آن را به گوش با شنوایی بهتر می فرستد. سمعک های CROS این اجازه را به کودک می دهند که اصوات را از طریق گوش با افت شنوایی خود بشنود بدون اینکه مجبور باشد گوش بهتر خود را به سمت گوینده بچرخاند.

سیستم FM:

سیستم FM برای کودکانی تجویز می شود که کم شنوایی دارند و به صورت معمول در کلاس درس استفاده می شود تا به کودک کمک کند صحبت های معلم را بهتر بشنود و متوجه شود. این سیستم دو بخش دارد:

بخش اول شامل یک انتقال دهنده است که دارای میکروفونی است که صدای فرد گوینده را جمع آوری میکند. بخش دوم شامل رسیور و بلندگوست که صداهای جمع آوری شده را مستقیما به گوش کودک می رساند.

کاشت حلزون (CI):

دستگاه کاشت حلزون یک دستگاهی است که با عمل جراحی درون گوش کودک قرار میگیرد. این شیوه برای کودکانی توصیه می شود که افت شدید دارند و بهره کافی را از دیگر وسایل کمک شنوایی نمی برند.