به اينستاگرام مركز ما بپيونديد.پیشگفتار
کودکانی که ناشنوا یا کم شنوا هستند نیز گوش دادن و صحبت کردن را یاد می‌گیرند. اولین گام در مسیر زبان گفتاری و شنیداری تشخیص توسط متخصص است. در این مرحله، اکثر خانواده ها وارد دنیایی از اصطلاحات، واژگان، ابزارها و آزمایشات ناآشنا می‌شوند.
یکی از اولین چیزهایی که یک خانواده با آن مواجه می شود، یک نوار گوش است که اطلاعاتی در مورد کم شنوایی فرزندشان ارائه می دهد. با نوار گوشی که پر از اعداد، خطوط و اشکال است، خانواده ها به دنبال این هستند که “فرزند من چه چیزی را می تواند بشنود؟” و “کم شنوایی او به چه معناست؟”
نوار گوش های جدید متکی بر جدیدترین تحقیقات، برای نشان دادن دقیق طیف گفتار و تمام جنبه های گفتاری لازم برای توسعه زبان گفتاری و شنیداری است. متخصصان کم شنوایی کودک را در نوار گوش ترسیم می کنند.
مفاهیم «موز گفتاری»، «آهنگ برای معنا» و «اصوات صامت یا بی صدا برای وضوح» امکانی برای اهداف تنظیمی تجهیزات کمک شنیداری فراهم می کند تا از دسترسی کامل کودک به تمام جنبه های زبان گفتاری اطمینان حاصل شود. خانواده ها اولین و مهمترین معلم فرزندشان هستند.
وقتی والدین کم شنوایی فرزندشان و نقش تجهیزات کمک شنیداری را درک کنند، می توانند از هر لحظه ای که با فرزندشان می گذراند، مانند صحبت کردن، خواندن، آواز خواندن و بازی کردن، بهترین استفاده را ببرند.
وقتی والدین و متخصصان با هم کار می‌کنند، والدین ابزارهای مورد نیاز خود را در زمینه زیان گفتاری و شنیداری در دست دارند تا فرزندشان بتواند به پتانسیل کامل خود دست یابد.
شنوایی در مغز
ممکن است ما فکر کنیم که با گوش های مان می شنویم، اما در واقع با مغز خود می شنویم. گوش های ما مانند درگاهی عمل می‌کنند تا به دریافت اطلاعات صوتی یا شنیداری به مغزمان کمک کنند. بنابراین کم شنوایی فرزند خود را به عنوان یک مشکل در این درگاه ها در نظر بگیرید.
بسته به نوع کم شنوایی کودک شما، این درگاه می تواند به میزان کم یا زیاد مسدود شود. این بدان معناست که اطلاعات شنیداری، مانند مکالمات، لالایی ها، خواندن با صدای بلند و موارد دیگر، به وضوح به مغز کودک شما نمی رسد. فن آوری های شنوایی مدرن مانند سمعک های دیجیتال، کاشت حلزون و سایر تجهیزات کمک شنیداری برای باز کردن این درگاه مسدود شده طراحی شده اند.
آنها اطلاعات شنیداری واضح تری را به مغز کودک شما می رسانند تا بتواند معنی کامل صداها، کلمات و تمام بخش های زبانی را که با شما تجربه می کند، درک کند. به یاد داشته باشید، صدا اطلاعات را حمل می کند و اطلاعات تبدیل به دانش می‌شود!
نوار گوش ( ادیوگرام ) چیست؟
ادیوگرام یک نمودار ساده است که کمترین صداهایی (آستانه های شنوایی) را که کودک شما قادر است بشنود را نشان دهد. فرکانس ها (زیر و بمی) از 250 تا 8000 هرتز معمولاً در آزمون شنوایی گنجانده می‌شوند و در امتداد بالای نوار گوش نشان داده می‌شوند.
شدت (بلندی) بر حسب دسی بل (dB HL) در سمت چپ نمایش داده می‌شود و از 10- دسی بل (بسیار ملایم) تا 120 دسی بل (بسیار بلند) متغیر است. شنوایی شناس اطفال، شنوایی کودک شما را در یک اتاقک ضد صوت با ارائه صداهای خالص به هر گوش، به طور جداگانه، از طریق یک هدفون داخل گوشی آزمایش می کند.
ملایم ترین صدایی که کودک شما می تواند بشنود آستانه نامیده می‌شود و برای هر فرکانس تعیین می‌شود و این همان چیزی است که در نوار گوش نشان داده می شود. به عنوان مثال، اگر ملایم ترین صدایی که کودک شما هنگام ارائه یک صدای 500 هرتزی خالص شنیده است، با بلندی 60 دسی بل بوده، این عدد به عنوان آستانه او در نوار گوش نشان داده می‌شود.
آستانه 60 دسی بل نشان می دهد که کودک می تواند صداهایی را بشنود که 60 دسی بل یا بلندتر هستند اما اگر صداهایی با این فرکانس کمتر از 60 دسی بل باشند را نمی تواند بشنود. نوار گوش به شنوایی شناس کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا کم شنوایی وجود دارد یا خیر.
اگر کم شنوایی وجود داشته باشد، نوار گوش نوع و شدت آن را نشان می دهد. این فرکانس های خاص به این دلیل استفاده می‌شوند که با هم دیگر تمام صداهای گفتاری را تشکیل می شوند. به این فکر کنید که چگونه نخ های جداگانه به هم بافته می‌شوند تا یک پارچه تشکیل شود.
همانطور که ما از تک تک نخ های یک پیراهن آگاه نیستیم، به تکی صداهایی که در گفتار یک نفر وجود دارد نیز توجه نمی کنیم. با این حال، هر صدایی سهم منحصر به فرد و مهم خود را در کشف و وضوح گفتار دارد.
نوار گوش با ارزیابی کامل شنوایی، سه چیز را در مورد کم شنوایی فرزند شما نشان می دهد:
- نوع کم شنوایی اعم از انتقالی، حسی-عصبی یا مختلط.
- شدت کم شنوایی، از محدوده ی خفیف تا عمیق.
- الگوی کم شنوایی، یا میزان کم شنوایی که در فرکانس های مختلف وجود دارد. این الگو در هر کودکی مختص خودش خواهد بود.
نوار گوش تنها بخشی از یک آزمایش شنوایی کامل است. بخش های دیگر شامل آزمون درک گفتار، ارزیابی عملکرد گوش میانی (عفونت گوش) و گرفتن شرح حال دقیق است. هر بار که فرزندتان آزمایش می‌شود، یک نوار گوش جدید دریافت خواهید کرد.
چگونه نوار گوش کودک خود را بخوانیم:
نمادها نشان می دهند که صداها از مسیر هوایی (از طریق گوشی) یا مسیر استخوانی (از طریق یک محرک کوچک که در پشت گوش کودک شما قرار می گیرد) و یا با تجهیزات کمک شنیداری یا بدون آن آزمایش شده است.
شدت (یا درجه) کم شنوایی
شدت کم شنوایی نشان می دهد که چه مقدار صدا در رسیدن به مغز کودک شما از دست می رود. هر چه دسی بل آستانه بالاتر باشد، صداها باید بلندتر باشند تا شنیده شوند و کاهش شنوایی شدیدتر است.
شدت کم شنوایی نوع تجهیزات کمک شنیداری مورد نیاز را تعیین می کند که بتواند صداهای گفتاری را از درگاه عبور دهد و به بخش شنوایی مغز کودک برسد و آن را رشد دهد.
تاثیر شدت کم شنوایی
میزان اطلاعات گفتاری و مکالمه ای که کودک از دست می دهد به شدت کم شنوایی بستگی دارد. آستانه هایی که خارج از محدوده طبیعی قرار دارند، کودک را در معرض خطر تاخیر زبان گفتاری، مشکلات خواندن و مشکلات تحصیلی قرار می دهند. این اطلاعات برای انواع آستانه شنوایی در زیر خلاصه شده است:
آستانه شنوایی طبیعی (0 تا 15 دسی بل HL)
نوار گوش یک کودک با شنوایی طبیعی به این معنی است که ملایم ترین صداها (آستانه ها) بین 0 تا 15 دسی بل در تمام فرکانس ها در هر دو گوش قرار می‌گیرند. کودکان با شنوایی طبیعی معمولاً تمام صداهای گفتاری مورد نیاز برای توسعه زبان گفتاری را می شنوند.
کم شنوایی حداقل، مرزی یا خفیف (15 تا 25 دسی بل HL)
کودکی با کم شنوایی خفیف ۲۵ دسی بلی ممکن است در درک گفتار و زبان مشکلاتی را تجربه کند. به عنوان مثال، ممکن است در درک گفتار آرام یا گفتار از راه دور مشکل داشته باشند. آنها همچنین ممکن است بحث ها را دنبال نکنند یا با سرعت بالایی که مکالمات اجتماعی دارند همراه نشوند.
کاهش شنوایی ملایم (25 تا 40 دسی بل HL)
کودکی که کاهش شنوایی 30 دسی بلی را تجربه می کند ممکن است 25 تا 40 درصد از گفتار اطراف خود را بدون تجهیزات کمک شنیداری مناسب از دست بدهد. به این دلیل که گفتار آهسته، پایان کلمات و کلمات بدون تاکید به مغز آنها نمی رسد. عوامل مختلفی مانند سطح سروصدای محیطی، فاصله از گوینده و الگوی کاهش شنوایی نیز تعیین می‌کنند که آنها چقدر می توانند بشنوند.
کم شنوایی متوسط (40 تا 55 دسی بل HLا)
کودکی با افت شنوایی 40 تا 50 دسی بلی بدون تجهیزات کمک شنیداری مناسب ممکن است 50 تا 80 درصد اطلاعات گفتاری را در یک مکالمه معمولی از دست بدهد. کودک مبتلا به این میزان از کم شنوایی ممکن است مکالمات رو در رو از فاصله 3 تا 5 فوتی را در صورتی که در اتاقی ساکت باشد و از واژگان آشنا استفاده شود، درک کند،. به این دلیل است که گاهی اوقات والدین میزان شنوایی فرزندشان را دست بالا می گیرند.
کم شنوایی متوسط تا شدید (55 تا 70 دسی بل HL)
کودکی با کم شنوایی 55 تا 70 دسی بلی بدون تجهیزات کمک شنیداری مناسب ممکن است 100 درصد از مکالمات اطراف خود را از دست بدهد. ارتباط گفتاری باید بسیار نزدیک و بلند باشد تا قابل درک شود. تعاملات اجتماعی می تواند بسیار دشوار و خسته کننده باشد.
کم شنوایی شدید (70 تا 90 دسی بل HL)
کودکی با افت شنوایی 70 تا 90 دسی بلی بدون استفاده زودهنگام از تجهیزات کمک شنیداری مناسب و شرکت در جلسات درمانی متمرکز بر استفاده از شنوایی برای توسعه زبانی، با مشکلات قابل توجهی در توسعه زبان گفتاری مواجه خواهد شد. تجهیزات کمک شنیداری مناسب (معمولاً کاشت حلزون) این امکان را برای مغز کودک فراهم می کند که تمام صداهای گفتاری را دریافت کند، چرا که بخش شنوایی مغز آنها بدون چنین فناوری نمی تواند هیچ گفتار مکالمه ای را دریافت کند.
کم شنوایی عمیق (90 تا 120 دسی بل HL)
مغز کودکی با کم شنوایی عمیق 90 تا 120 دسی بلی نمی تواند هیچ گفتار یا صدای محیطی را بدون تجهیزات کمک شنیداری (معمولاً کاشت حلزون) دریافت کند. امروزه در صورت استفاده زود هنگام از تجهیزات کمک شنیداری، مانند کاشت حلزون، همراه با مداخله خانواده محور، میزان کم شنوایی، نتایج زبان گفتاری کودک را تعیین نمی کند.
شدت کم شنوایی کودک شما نیز ممکن است به شرح زیر باشد:
- پایدار – کاهش شنوایی در طول زمان تقریباً یکسان است. به نظر نمی رسد که بدتر شود.
- پیشرونده – کم شنوایی با گذشت زمان بدتر می‌شود.
- نوسانی – کم شنوایی در طول زمان متفاوت است.
نوار گوش فرزند شما در زبان گفتاری و شنیداری چه معنایی دارد؟
موز گفتاری ناحیه سایه دار روی نوار گوش است که نشان می دهد صداهای گفتاری در کجای یک مکالمه معمولی اتفاق می افتند. اطلاعات گفتاری در سراسر موز گفتار پخش می‌شود و صداهای گفتاری خاص در فرکانس ها و شدت های مختلف رخ می دهد.
صداهای گفتاری:
فقط بخشی از صداهای گفتاری احتمالی در نوار گوش مرسوم نشان داده می‌شود تا یک درک کلی از فرکانس و شدت حروف صدادار و بی صدا ارائه دهد. صداهای گفتاری خاص در ناحیه نوار گوش با انرژی اولیه آنها مشخص می‌شود، اما هر صدای گفتاری از فرکانس های متعددی تشکیل شده است.
حروف مصوت یا صدادار، مانند «اوو» و «آ»، بیشتر در فرکانس های پایین تر موز گفتار نشان داده می‌شوند. توجه داشته باشید که صداهای خیشومی مانند «م» و «ن» نیز در ناحیه فرکانس پایین هستند. این صداهای فرکانس پایین حدود 90 درصد انرژی گفتار را تأمین می‌کنند، اما تنها 10 درصد از وضوح را تشکیل می دهند.
از سوی دیگر، حروف صامت یا بی صدا مانند «ش»، «چ» و «س»، عمدتا در فرکانس های بالاتر موز گفتار نشان داده می‌شوند. صامت ها معمولاً صداهای بسیار ضعیفی دارند، اما 90٪ از وضوح گفتار را تشکیل می دهند.
آهنگ برای معنی
مغز کودک شما علاوه بر تجزیه و تحلیل هر یک از صداهای گفتار، معنای گفتار محاوره ای را نیز با آهنگ آن تجزیه و تحلیل می کند، که به افزایش و کاهش زیر و بمی صدا که در طول زمان مربوط می شد. هر زبانی آهنگ خاص خود را دارد که به کودک شما کمک می کند تا کلمات بلند و کوتاه را درک کند. شدت صدا به کودک شما کمک می کند تا احساسات گوینده مانند صدای بلند و عصبانی، در مقابل صدای نرم و آرام بخش را تشخیص دهد، و زیر و بمی که به شناسایی انواع مختلف صداها کمک می کند.
صامت ها برای وضوح
ناحیه فرکانس بالا شامل صداهای همخوان مهمی است. صامت ها به ایجاد تمایزات مهم بین کلمات کمک می‌کنند (کاه یا کاخ) یا می توانند به یک کلمه اضافه شوند و معنی آن را تغییر دهند (سر یا سرد). مغز کودک شما برای اینکه پیام را واضح درک کند، باید به تمام حروف صامت گفتار دسترسی شنیداری داشته باشد. تنها شنیدن «کا-» برای آن ها کافی نیست، زیرا نمی توانند بفهمند گوینده «کار» گفته است یا «کاخ».
همپوشانی وضوح -آهنگ گفتار
همه عناصر فرکانس پایین و بالای سیگنال گفتاری، از جمله آهنگ و وضوح، باید در دسترس مغز کودک شما قرار گیرند و به طور یکپارچه با هم ترکیب شوند. «همپوشانی وضوح -آهنگ گفتار » در مرکز موز گفتاری نشان می دهد که چگونه صداهای گفتاری و آهنگ از یکدیگر پشتیبانی می‌کنند و هر دو باید حضور داشته باشند تا معنای پیام فهمیده شود.
رشته گفتاری
هدف از تجهیزات کمک شنیداری این است که اطمینان حاصل شود که سمعک یا کاشت حلزون کودک شما طوری برنامه ریزی شده است که آستانه شنوایی آن ها در نزدیکی بالای موز گفتاری روی نوار گوش قرار گیرد.
کاشت حلزون باید طوری برنامه ریزی شود که آستانه ها در هر فرکانس حدود 20-25 دسی بل HL باشد، به این معنی که تمام صداهای گفتاری، از جمله گفتار آهسته، در دسترس مغز کودک شما قرار گیرد.
آواز و موسیقی
موسیقی کمک مهمی به کودک کم شنوای شماست که گوش دادن و صحبت کردن را یاد بگیرد. منظور از موسیقی، آواز خواندن با فرزندتان و داشتن مکالمه موسیقایی است. فرکانس های موسیقی به خوبی در محدوده شنوایی اکثر کودکانی است که کم شنوایی دارند.
در موسیقی، فرکانس پایین غالب است. زیر و بمی، شدت و نشانه های ریتمیک در آواز خواندن تقویت می‌شود. آواز خواندن با فرزندتان نمونه عالی از ترکیب آهنگ و گفتار است. ریتم آهنگ بر بلندی، زیر و بمی و به ویژه مدت زمان فرکانس های پایین صدا و اشعار بر صداهای گفتاری خاص تاکید دارد. مغز کودک شما دوست دارد همه این چیزها را کنار هم قرار دهد!
چگونه شنوایی کودک خود را در خانه بررسی کنیم :
با آزمون 6 صدایی لینگ می توانید شنوایی فرزند خود را در خانه بررسی کنید. این آزمون توسط دکتر دنیل لینگ، یکی از رهبران کلیدی رویکرد زبان گفتاری و شنیداری که امروزه می شناسیم، ایجاد شده است. این آزمون یک راه سریع و آسان برای اطمینان از این است که کودک شما قادر به شنیدن صداهای مصوت و صامت زبان گفتاری است.
صداهای گفتاری مورد استفاده برای این آزمون به این دلیل انتخاب شدند، زیرا هر کدام یک ناحیه منحصر به فرد از محدوده گفتاری در نوار گوش را پوشش می دهند:
- /م/ مربوط به یک باند صدا در حدود 250 هرتز است
- /اوو/ مربوط به یک باند باریک از صدا در 500 هرتز است
- /آ/ مربوط به یک باند باریک از صدا در 1000 هرتز است
- /ایی/ دارای باندهای از صدا در حدود 500 هرتز و همچنین 2000 هرتز است
- /ش/ یک باند صدا در 2000 هرتز و بالاتر است
- /س/ یک باند صدا در 4000 هرتز و بالاتر است
حتماً از واکنش های فرزندتان به این صداها یادداشت بردارید. اگر کودک شما به یک یا چند مورد از این صداها به طور مداوم پاسخ نمی دهد، فورا با شنوایی شناس خود تماس بگیرید! این می تواند نشان دهنده مشکلی در شنوایی یا دستگاه های شنوایی او باشد.
جمع بندی کلیدی
چرا دسترسی کامل به گفتار و زبان برای مغز کودک شما بسیار مهم است؟
مغز کودک با تعامل با شما، خانواده و سایر مراقبینش رشد می کند. هنگامی که در طول بازی و کارهای روزمره با کودک خود صحبت می کنید، برایش کتاب و آواز می خوانید، مغز او به دنبال الگوهای مهم آهنگ، جریان و انرژی است که به رشد زبان گفتاری او کمک می کند.
همچنین مغز آنها باید به تمام حروف صامت گفتاری دسترسی کامل داشته باشد تا بتوانند مکالمات را به وضوح بشنوند. وقتی کودک شما حداقل 10 ساعت در روز از تجهیزات کمک شنیداری خود استفاده کند، می تواند تمام این اطلاعات مهم را از شما دریافت کند.
